Lampka wieczna
- Szczegóły
- Kategoria: Wydarzenia
- Opublikowano: 14 marzec 2015
„Przed tabernakulum, w którym jest przechowywana Najświętsza Eucharystia, powinna stale świecić się specjalna lampa, oznaczająca i wyrażająca cześć dla obecności Chrystusa”. (Kodeks Prawa Kanonicznego. Kan.940)
„Tak. Jest z nami, drodzy bracia i siostry! Chrystus jest z nami. Chrystus — nasza Pascha, nasza Eucharystia. Jest z nami. Przed tabernakulum pali się dzień i noc wieczysty płomień. Po raz pierwszy w Polsce zapalił go na wzgórzu wawelskim biskup krakowski, bł. Wincenty Kadłubek, w roku 1215. Odtąd nigdy nie zagasła owa wieczna lampka, symbolizująca zarazem eucharystyczną obecność Pana — i naszą wiarę (por. o. K. Świżek OCist., Błogosławiony Wincenty Kadłubek, w: Polscy Święci, t. (Przemówienie na Błoniach Jana Pawła II 10 czerwca 1987)
Wieczna lampka - umieszczana przy tabernakulum.
We wczesnym średniowieczu utrwalił się zwyczaj zapalania lampki w dzień i w nocy przed miejscem przechowywania Najświętszego Sakramentu. Stąd jej nazwa "wieczna". Jej czerwony kolor symbolizuje miłość Boga do ludzi. ”Serce Jezusa, gorejące ognisko miłości” Jest znakiem obecności Chrystusa w danym miejscu. Wieczna Lampka gaśnie w Wielki Czwartek, kiedy Chrystus przenoszony jest do kaplicy. Wtedy też tabernakulum pozostaje puste i otwarte. Zapala się ją ponownie w czasie liturgii Wigilii Paschalnej.
Święty proboszcz z Ars, Jan Viannej, znany był z tego, że długie godziny spędzał samotnie przed Jezusem ukrytym w tabernakulum. Kiedy zauważył, iż jeden prosty chłop z wioski godzinami klęczał w świątyni, zapytał go, co opowiada Bogu w tak długiej modlitwie. A on miał odpowiedzieć: „Ja tylko słucham, co Bóg mówi.”
Światło wiecznej lampki zaprasza do przyklęknięcia, pozdrowienia i uwielbienia Boga.
W naszym kościele są dwie lampki wieczne. Przypominające o obecności Boga w Eucharystii i w słowie Bożym.
W Wielki Czwartek zapala się wieczna lampka w kaplicy, gdzie znajduje się Ciemnica w naszej parafii.
