Relikwie św. Faustyny
- Szczegóły
- Kategoria: Relikwie
- Opublikowano: 01 sierpień 2013
„Święci stanowią znakomity komentarz do Ewangelii, swoim przykładem ukazują możliwości praktycznego wcielenia jej w codzienne życie. Dlatego trzeba szukać inspiracji dla własnego życia duchowego płynącej z bogactwa świętych i błogosławionych, których niezliczone rzesze Kościół wydobywał i nieustannie wydobywa ze swojej historii poprzez beatyfikacje i kanonizacje. Możliwość kroczenia w towarzystwie świętych daje liturgia Kościoła” (Benedykt XVI, Castel Gandolfo, 20 sierpnia 2008 roku)
Życiorys
Św. Faustyna KOWALSKA
1905-1938
Faustyna urodziła się 25 sierpnia 1905 roku we wsi Głogowiec koło Łodzi w biednej chłopskiej rodzinie. Miała kochających rodziców i dziewięcioro rodzeństwa. Rodzice obdarzali swoje dzieci miłością i dawali im przykład wiary. Niedziela była dla nich prawdziwym świętem. Faustyna od dzieciństwa odznaczała się pobożnością i umiłowaniem modlitwy oraz wielką wrażliwością na ludzkie biedy. Do szkoły chodziła niecałe trzy lata; mając 16 lat, opuściła rodzinny dom, by w Aleksandrowie zarobić na własne utrzymanie i pomóc rodzicom. Po jakimś czasie wróciła do domu z zarobionymi groszami, by prosić rodziców o zgodę na wstąpienie do klasztoru. Ponieważ jej nie otrzymała, wróciła na służbę do Łodzi. Znajomi, koleżanki, praca to zwyczajny rytm życia młodej dziewczyny. Roześmiana, z polotem, dowcipem... Wtedy po raz pierwszy stanął przy niej Jezus. Zobaczyła Go. A On powiedział mocno: „Dokąd cię cierpiał będę i dokąd Mnie zwodzić będziesz?". Po tych słowach pobiegła do katedry i tam usłyszała kolejne wskazówki, by jechać do Warszawy i tam wstąpić do klasztoru.
Zaczęła wędrówki po klasztorach. Pukała do wielu furt, ale nigdzie jej nie przyjęto. W końcu znalazła miejsce w Warszawie przy ul. Żytniej w młodym Zgromadzeniu Matki Bożej Miłosierdzia. Było to w 1925 roku. W klasztorze pracowała w kuchni, sklepie piekarniczym, w ogrodzie i przy furcie, w ostatnich latach życia ciężko chorowała i nadal rozmawiała z Jezusem, przyjmowała Jego polecenia, cierpiała i kochała bez miary. Czasem jej ktoś dokuczył, że nie jest znowu taka chora, tylko „pieści się ze sobą". Na zewnątrz nic nie zdradzało jej niezwykle bogatego życia wewnętrznego. Ciche jej życie upływało na głoszeniu i wypraszaniu Bożego miłosierdzia dla świata przez pisanie Dzienniczka, modlitwę, cierpienie i ofiarę..
Oddała Jezusowi swoje życie w ofierze na okup za grzeszników. Tęskniła za niebem i śmiercią, która jest bramą do niego. Zmarła, a raczej zjednoczyła się z Jezusem w wiecznej miłości w Krakowie 5 października 1938 roku (Nasi Święci - Rozważania o Polakach beatyfikowanych i kanonizowanych przez Jana Pawła II)
Św.. Faustyna - Apostołka Bożego Miłosierdzia i patronka zrozpaczonych
Beatyfikacja 18 kwietnia 1993 roku w Rzymie
Kanonizacja 2000 roku w Rzymie
Wspomnienie liturgiczne; 5 października
Kościół parafialny jako wotum Roku Jubileuszowego, Kanonizacja w Roku Jubileuszowym. Jan Paweł II ostatni dzień oktawy wielkanocnej ustanowił Niedzielą Miłosierdzia Bożego
Jezus powiedział; „Wymaluj obraz według rysunku, który widzisz” i podarował jej na trudne chwile krótkie westchnienie: „Jezu ufam Tobie" i z nim wyruszyła na podbój świata
Niedziela Miłosierdzia Bożego – szczególny dzień w naszej Parafii ,Koronka, ucałowanie relikwii
5.październik – nabożeństwo, ucałowanie relikwii.
Pielgrzymki do Sanktuarium Miłosierdzia Bożego - Łagiewniki
III piątek miesiąca Koronka do Miłosierdzia Bożego, ucałowanie relikwii
Relikwie podarował Ks. Kan. Jan Krysta