Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Słotwinie wwww

Płaskorzeźba świętej Małgorzaty Marii Alacoque

Na bocznej ścianie naszego kościoła umieszczona została płaskorzeźba Świętej Małgorzaty Marii Alacoque. W ikonografii najczęściej ukazuje się św. Małgorzatę Marię w powiązaniu z doznawanymi przez nią wizjami, mianowicie jako zakonnicę, w czarnym habicie wizytek, z różańcem u pasa, trzymającą na karcie papieru obraz Serca Pana Jezusa, z krzyżem w promieniach, otoczone koroną cierniową (A. Kramiszewska). (To przedstawia nasza płaskorzeźba)

Małgorzata urodziła się 22 lipca 1647 r. w Lautecour k. Charolais w Burgundii, we Francji, w głęboko religijnej rodzinie notariusza królewskiego. Jako czteroletnia dziewczynka, Małgorzata złożyła prywatny ślub czystości, a po śmierci ojca w roku 1655 została oddana na wychowanie do klasztoru Sióstr Klarysek w Carolles, gdzie przebywała tylko dwa lata. Nieuleczalnie chora wróciła do rodzinnego domu, a w roku 1661 za wstawiennictwem Matki Bożej odzyskała zdrowie. Małgorzata rozwijała życie modlitwy, odznaczała się wielką miłością do Chrystusa obecnego w Najświętszej Eucharystii i do Ukrzyżowanego, ponadto uczyła katechizmu, spieszyła z pomocą ubogim i chorym. Dopiero w wieku 24 lat Małgorzata mogła spełnić swoje marzenia i wstąpiła do Zakonu Sióstr Nawiedzenia (wizytek) w Paray-le-Monial, gdzie w roku 1672 złożyła śluby zakonne, w latach 1684-1687 pełniła funkcję przełożonej nowicjuszek, w roku 1685 wraz z nowicjuszkami poświęciła się Najświętszemu Sercu Pana Jezusa (W. Zaleski, E. Ziemann).

Siostra Małgorzata Maria znana jest przede wszystkim z daru objawień prywatnych. Mianowicie w latach 1673-1689 Małgorzata doświadczyła przed Najświętszym Sakramentem 80 wizji i objawień związanych z tajemnicą Serca Jezusowego, 30 z nich opisała. Wśród tak licznych objawień wyróżnia się cztery tzw. wielkie objawienia, które mają charakter społeczny i kościelny. Pierwsze odbyło się 27 grudnia 1673 r. Małgorzata została wówczas zaproszona przez Pana Jezusa, aby zajęła miejsce św. Jana Apostoła i Ewangelisty podczas Ostatniej Wieczerzy. Podczas drugiego objawienia w piątek, na początku roku 1674 Pan Jezus ukazał Małgorzacie swoje Serce na tronie z płomieni, "jaśniejące bardziej niż słońce, o przejrzystości kryształu, z widoczną raną, otoczone cierniami i z krzyżem na szczycie". W tym widzeniu podkreślono, że mamy czcić miłość Jezusa do nas ukazaną w znaku Jego Serca. Trzecie widzenie miało miejsce w piątek oktawy Bożego Ciała, mianowicie 2 lipca 1674 r. ukazujący się Pan Jezus miał pięć ran "jaśniejących jak słońce", z których wydobywały się płomienie; Małgorzata widziała w piersi Zbawiciela Jego Serce kochające nas ludzi. Pan Jezus wtedy skarżył się Małgorzacie na ludzką niewdzięczność i obojętność, domagał się wynagrodzenia i zadośćuczynienia, przede wszystkim przez często przyjmowaną Komunię Świętą, szczególnie w pierwsze piątki miesiąca oraz przez odprawianie nabożeństwa Godziny świętej. Czwarte objawienie było udziałem Małgorzaty w oktawie Bożego Ciała w dniach 13 - 20 czerwca 1675 r. Pan Jezus żalił się Małgorzacie 16 czerwca, że rani się Go lekceważeniem wierzących, świętokradztwami bezbożnych, szczególnie zaś osób konsekrowanych. Zbawiciel prosił, aby w piątek po oktawie Bożego Ciała obchodzono specjalne święto ku czci Serca Pana Jezusa, z Komunią wynagradzającą i z modlitwą wynagradzającą przed Najświętszym Sakramentem.

Pan Jezus przekazał przez Małgorzatę dwanaście wielkich obietnic dla czczących Jego Najświętsze Serca, mianowicie:

1) czciciele otrzymają łaski potrzebne do realizacji ich zadań życiowych - obowiązki stanu
2) pokój w rodzinach
3) pocieszenie w strapieniach
4) opiekę Zbawiciela w życiu, szczególnie w godzinę śmierci
5) błogosławieństwo w podejmowanych przedsięwzięciach
6) grzesznicy znajdą w Bożym Sercu "źródło i ocean miłosierdzia"
7) oziębli staną się gorliwymi w swoim życiu religijnym
8) gorliwi w wierze szybko staną się doskonałymi
9) Pan Jezus będzie błogosławił tym domom, rodzinom, w których jest czczony obraz Boskiego Serca
10) imiona osób propagujące to nabożeństwo zostaną zapisane w Sercu Pana Jezusa
11) kapłani poruszą najbardziej zatwardziałe serca
12) Pan Jezus da łaskę pokuty i będzie "ucieczką" w ostatniej godzinie życia osobom, które przez dziewięć pierwszych piątków miesiąca będą przyjmowały Komunię Świętą wynagradzającą. Zbawiciel poprzez swoje objawienia wyrażał pragnienie, aby kult Jego Serca stał się powszechnym i publicznym (E. Ziemann).

Siostra Małgorzata Maria Alacoque odeszła do wieczności pełna zasług i w opinii świętości 17 października 1690 r. w swoim klasztorze w Paray-le-Monial, jej ciało zostało złożone w Kościele Sióstr Wizytek w tejże miejscowości. Małgorzata Maria została beatyfikowana przez papieża Piusa IX w roku 1864, kanonizowana natomiast przez papieża Benedykta XV w roku 1920. Liturgiczny obchód ku czci św. Małgorzaty Marii Alacoque, dziewicy, przypada na dzień 14 października i ma charakter wspomnienia dowolnego (H. Fros).

Mam nadzieję, że przypomnienie osoby św. Małgorzaty Marii Alacoque ożywi nasz kult Bożego Serca. W jednym z listów św. Małgorzata Maria tłumaczy, jakim wielkim darem jest Boże Serce dla nas:

"To Boże Serce jest niezgłębioną otchłanią wszelkich dóbr, do której ubodzy mają się zwracać we wszystkich swoich potrzebach. Ono jest otchłanią radości, w której przepadają wszystkie nasze smutki. Jest otchłanią pokory przeciwko naszej pysze; jest otchłanią miłosierdzia dla nieszczęśliwych, jest wreszcie otchłanią miłości, w której powinniśmy ukryć cała naszą nędzę" (Liturgia Godzin, t. IV, s. 1264).

Płaskorzeźba Świętego Jana Ewangelisty spoczywającego na Sercu Pana Jezusa

Przed uroczystością Narodzenia Pańskiego 2016 roku na bocznej ścianie w naszym kościele została umieszczona płaskorzeźba Św. Jana Ewangelisty spoczywającego na Sercu Pana Jezusa.

Święty Jan, apostoł i ewangelista to pierwszy, który napisał w Ewangelii „Bóg jest miłością”, pierwszy czciciel Serca Jezusowego, dlatego też znalazł miejsce w naszym kościele.

Jan, apostoł i ewangelista (zm.ok.98). Początkowo był uczniem św. Jana Chrzciciela, który nazwał Jezusa w dzisiejszej Ewangelii „Oto Baranek Boży” (J1.36) Do grona apostołów został powołany nad Jeziorem Galilejskim (Mt4,18-22). „Należał do trzech wybranych uczniów Jezusa. Był świadkiem wskrzeszenia córki Jaira, przemienienia na górze Tabor oraz krwawego potu Chrystusa w Ogrójcu. Na Ostatniej Wieczerzy siedział obok Jezusa, a nawet złożył swoją głowę na Jego sercu. Jemu ujawnił Zbawiciel imię zdrajcy, Judasza. Tylko on, jako jedyny z apostołów, towarzyszył Chrystusowi na Kalwarię i stał pod krzyżem. Przed skonaniem Pan Jezus powierzył mu w opiekę swoją Matkę (J19,26-27). Na wiadomość o zmartwychwstaniu Jan pierwszy przybył do pustego grobu. Dzieje Apostolskie ukazują go jako towarzysza św. Piotra. , gdy udawał się on na modlitwę do świątyni jerozolimskiej i uzdrowił sparaliżowanego (3,1-8). Wspólnie ze św. Piotrem przemawiał do ludzi i został wtrącony do więzienia (Dz4,1-24). Po zesłaniu Ducha Świętego głosił Ewangelię w Palestynie i Azji Mniejszej. Za panowania cesarza Domicjana (81-96) został zesłany na wyspę Patmos, gdzie na podstawie otrzymanych objawień napisał Apokalipsę. Po uwolnieniu zamieszkał w Efezie (Turcja) i zmarł tam około 98 roku”. (Mój Święty Patron- Lublin1988).

Kiedy myślimy o naszym kościele pw. Najświętszego Serca pana Jezusa, który powstał jako wotum Roku Jubileuszowego, nie może zabraknąć Św. Jana , Ewangelisty.

To Św. Jan napisał w Ewangelii: „Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas” (J 1.14). Słowo stało się Ciałem, mamy te słowa umieszczone w naszym prezbiterium. Bóg stał się jednym z nas, zamieszkał wśród nas, że Bóg stał się człowiekiem „we wszystkim do nas podobny oprócz grzechu”.

„Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” J 3,16. To w Jezusie Chrystusie objawiła się największa miłość Boga do nas. Prawda o Bogu , który jest miłością jest syntezą tego co Bóg objawił o sobie przez proroków a ostatecznie najpełniej przez Jezusa Chrystusa. Ta miłość jest wymagająca. Czego dowodem jest Jezus Chrystus, który stał się posłusznym aż do śmierci (por.Flp2,8). Wpatrujemy się w Krzyż znak największej miłości. Wiemy z opisu męki i śmierci Jezusa, że gdy żołnierze w Wielki Piątek „podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, tylko jeden żołnierzy włócznią otworzył Mu bok i natychmiast wypłynęła krewi woda(J19,33-34). Św. Jan Ewangelista uwiarygodnia to i pisze: „Zaświadczył to ten, który widział, a świadectwo jego jest prawdziwe.(J19,35-37). Święty Jan Ewangelista kończy opis męki i śmierci Chrystusa na Krzyżu słowami: „Będą patrzeć na Tego, którego przebili” J 19,37. W to przebite Serce na krzyżu wpatrujemy się w naszej Parafii i w tym kościele p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa, bo w Tym przebitym Sercu, szczególnie objawiła się miłość zbawcza i odkupieńcza.

„Bóg jest miłością”. Te słowa św. Jana Ewangelisty były tematem pielgrzymi Jana Pawła II do naszej Ojczyzny w 1999 roku w przededniu Wielkiego Jubileuszu Roku 2000. Święty Jan Paweł II do kultu Serca Jezusowego nawiązywał w encyklikach Redemptor hominis (pierwszy witraż będzie symbolizował tą encyklikę), i Dives In Misericordiae. W 1999 r. w orędziu na stulecie poświęcenia ludzkości Najświętszemu Sercu Ojciec Święty przypomniał: „Człowiek roku 2000 potrzebuje Serca Chrystusa, aby poznać Boga i samego siebie, potrzebuje Go, aby budować cywilizację miłości”

Relacja ze spotkania opłatkowego seniorów

Na blogu "Lipowa i okolice" ukazała się relacja ze spotkania opłatkowego seniorów. Zachęcamy do jej obejrzenia. Relacja dostępna jest pod adresem:

https://lipowaiokolice.blogspot.com/2017/01/opatek-seniorow-w-sotwinie.html

VI Parafiada zimowa

21 stycznia 2017 roku w naszej parafii odbyła się VI Parafiada zimowa.

O godz.9.00 uczestnicy zebrali się przy kościele, by wspólnie wyruszyć na stok. Po drodze na najmłodszych czekała niespodzianka – kulig. Podczas kuligu nie zabrakło muzyki - na akordeonie przygrywał nasz lektor Krzysztof. Po dotarciu na stok Państwa Jolanty i Adama Byrdy rozpoczęliśmy zabawę. Zawody rozgrywane były w trzech konkurencjach: zjazd na nartach, sankach oraz na „byle czym”. W zabawie uczestniczyli zarówno dorośli jak i dzieci. Pogoda oraz warunki śniegowe dopisały nam znakomicie. Po skończonych zawodach wszyscy udali się na wspólny posiłek, a po nim nastąpiło rozdanie dyplomów oraz medali. Sobotnie przedpołudnie minęło w radosnej i rodzinnej atmosferze. Miejmy nadzieję, że warunki dopiszą nam również za rok.

A oto wyniki poszczególnych konkurencji:

ZJAZD NA SANKACH:

Przedszkole/Zerówka

1. Małgosia Pietraszko
2. Oliwia Gruszka
3. Iga Jakubiec

Klasy I-III

1. Karol Pietraszko
2. Adam Sowa
3. Oliwier Semik

Klasy IV-VI

1. Dawid Sowa
2. Weronika Śnieżek
3. Patryk Bednarczyk

Młodzież

1. Katarzyna Sowa

Dorośli

1. Aleksandra Jakubiec

ZJAZD NA „BYLE CZYM”:

Przedszkole/Zerówka

1. Dominik Wandzel
2. Milena Piela

Klasy I-III

1. Marysia Konieczny
2. Nadia Konior
3. Oliwia Jakubiec

Klasy IV-VI

1. Kacper Sowa
2. Nataniel Konior
3. Tomasz Sowa

ZJAZD NA NARTACH:

Klasy I-III

1. Filip Śliwa
2. Oliwia Chrobak
3. Filip Sowa

Klasy IV-VI

1. Dawid Sowa

Młodzież

1. Rafał Żurek
2. Katarzyna Sowa
3. Martyna Sowa

Podziękowanie wszystkim uczestnikom i tym, którzy zaangażowali się w pomoc przy organizowaniu Parafiady zimowej, a przede wszystkim Rodzinie PP. Byrdy za przyjęcie i ugoszczenie nas na swojej posesji.

ZDJĘCIA:

Opłatek Seniorów

W sobotę 14 stycznia 2017 roku odbył się opłatek Seniorów. Po uroczystej Mszy świętej w kościele parafialnym udaliśmy się do budynku OSP w Słotwinie, gdzie uczniowie kl. II wraz z nauczycielami z Zespołu Szkolno-Przedszkolnego przedstawili Jasełka, a następnie łamaliśmy się opłatkiem, śpiewaliśmy kolędy i pastorałki, przy bogato zastawionym stole.

Ojciec Święty Jan Paweł II, w swoim liście, zatytułowanym „Do moich Braci i Sióstr w podeszłym wieku!” (Watykan, 1999 r.) pisał tak:

„Sam posunięty w latach, odczuwam zatem potrzebę nawiązania dialogu z wami. … Wiara rozjaśnia zatem tajemnicę śmierci i opromienia swym światłem starość, która nie jest już postrzegana i przeżywana jako bierne oczekiwanie na moment unicestwienia, ale jako zapowiedź rychłego już osiągnięcia pełnej dojrzałości. Lata te należy przeżywać w postawie ufnego zawierzenia Bogu, szczodremu i miłosiernemu Ojcu; ten czas trzeba twórczo spożytkować, dążąc do pogłębienia życia duchowego przez usilniejszą modlitwę i gorliwą służbę braciom w miłości. … Zasługują zatem na uznanie wszystkie inicjatywy społeczne, dzięki którym ludzie starzy mogą nie tylko dbać o swoją kondycję fizyczną i intelektualną oraz rozwijać relacje z innymi, ale także stawać się przydatni, oddając innym swój czas, umiejętności i doświadczenie.” …

Święty Jan Pawła II zachęca seniorów do uczestnictwa w różnego rodzaju spotkaniach, do aktywnych działań , do bycia razem, dzielenia się doświadczeniami, służenia wzajemną pomocą.

Relacja z XII Festiwalu Kolęd i Pastorałek

Zachęcamy do obejrzenia relacji z XII Festiwalu Kolęd i Pastorałek w Słotwinie: https://lipowaiokolice.blogspot.com/2017/01/x-festiwal-koled-i-pastoraek.html

Wyrazy wdzięczności dla prowadzących blog "Lipowa i okolice" za uczestnictwo i wychwalanie Miłości Pana kolędami i pastorałkami, za relację oraz za promowanie dobra i piękna. W imieniu wszystkich uczestników - Ks. Proboszcz.

Za wzorem doskonałej Miłości. 12 Festiwal Kolęd i Pastorałek w Słotwinie

8 stycznia w naszej parafii odbyło się kolejne święto kolędy. Co roku pragniemy kultywować tę piękną tradycję wspólnego wielbienia Nowonarodzonego Jezusa, do czego nieustannie zachęca proboszcz parafii ks. Mieczysław. Tym razem do konkursu zgłosiło się 30 uczestników – byli to uczniowie szkoły podstawowej, a także przedszkola i zerówki. Oprócz nich wystąpiły rodziny Traczów i Wronów, a czas oczekiwania na werdykt jury umilili Kolędnicy od Kaplicy oraz panie z Koła Gospodyń Wiejskich.

Słuchając kolęd, rozważaliśmy o wielkiej Miłości, jaką obdarzył nas Bóg, który zesłał na ziemię swojego Syna. Jesteśmy zobowiązani do postępowania na wzór tej Miłości. Z pomocą przychodzą nam święci: św. Brat Albert, którego setna rocznica śmierci przypadła 25 grudnia 2016 roku, a obecny rok w Kościele katolickim jest obchodzony na jego cześć. Ten opiekun biednych i bezdomnych mawiał: „trzeba być dobrym jak chleb, który dla wszystkich leży na stole, z którego każdy może kęs dla siebie ukroić i nakarmić się, jeśli jest głodny”. Wzorów wielkiej Miłości doszukiwaliśmy się także w świętych uwiecznionych na płaskorzeźbach zdobiących naszą świątynię: to św. Jan spoczywający na Sercu Jezusa – pierwszy Jego czciciel, to św. Małgorzata Maria Alacoque, której Jezus odsłonił tajemnicę swojego Serca, miłości do ludzi, a także św. Florian dający świadectwo miłości do Boga, oddający życie w imię Jezusa.

Prawdy o narodzeniu Jezusa i wielkiej Miłości Boga do człowieka wyśpiewywali kolędnicy. Mogliśmy usłyszeć takie pastorałki, jak Kiejłowiecek pilnowali, Jam jest dutka, Skrzypi wóz, a także kolędy Bóg się rodzi, Mizerna cicha, Dzisiaj w Betlejem i inne. Uczestnicy zadbali o przepiękne, kolorowe stroje. Wszystkim występom przyglądało się bacznie jury: Pani Maria Wandzel, Pani Maria Binda-Sapeta, Pan Krzysztof Kliś, które wydało następujący werdykt:

Kategoria: Soliści najmłodsi

• I miejsce: Patrycja Wandzel
• II miejsce: Natalia Tlałka
• III miejsce: Maja Brudny Kujawa

Kategoria: Soliści ze szkoły podstawowej

• I miejsce: Filip Śliwa
• II miejsce ex aequo: Maksymilian Ćwikła, Julia Kowalska
• III miejsce ex aequo: Emilia Wolny, Laura Majcherek

Kategoria: Duety i kwartety najmłodsze

• Dwa wyróżnienia specjalne: Magdalena Socha, Katarzyna i Agnieszka Jasek, Maja Brudny Kujawa oraz Paulina i Marysia Matuszek

Kategoria: Duety i tria ze szkoły podstawowej

• Grand prix: Julita Dobija z siostrą Natalią
• I miejsce ex aequo: Karina Weber i Julia Ćwikła oraz Julia Howaniec i Marlena Duraj
• II miejsce ex aequo: Monika i Mikołaj Pilarz oraz Weronika Tracz, Zuzanna Wolny, Julia Wolny
• III miejsce ex aequo: Karolina i Patrycja Waluś, Wiktoria Dobija oraz Wioletta Wandzel, Agnieszka Śliwa, Julia Wieczorek

Serdecznie dziękujemy wszystkim uczestnikom festiwalu oraz Kolędnikom od Kaplicy i Paniom z Koła Gospodyń Wiejskich za trud włożony w przygotowanie kolęd oraz przepięknych strojów!

Dziękczynienie i wierność

W święto Chrztu Pańskiego kończymy liturgiczny okres Bożego Narodzenia. Chrzest Pana Jezusa przypomina nam o naszym chrzcie. Przyjmując chrzest staliśmy się chrześcijanami i otrzymaliśmy godność Dziecka Bożego. Jest to dzień wdzięczności za nasz chrzest, za rodziców i chrzestnych za kapłanów, którzy udzielali nam tego sakramentu oraz okazja do odnowienia wierności Chrystusowi.

W święto Chrztu Pańskiego gościliśmy w naszej Parafii Chór „Ave Maria” z Parafii Wniebowzięcia NMP w Bestwinie. Dziękujemy za ubogacenie swoim śpiewem Liturgii Eucharystycznej i za uroczysty koncert po Mszy Świętej oraz za wspólne spotkania już od 2006 w naszej Parafii.

Orszak Trzech Króli w naszej diecezji

6 stycznia 2017 roku już po raz szósty ulicami Bielska-Białej przeszedł Orszak Trzech Króli.

Orszak został poprzedzony mszą świętą sprawowaną pod przewodnictwem bp Piotra Gregera. Uczestnicy pokonywali trasę z Aleksandrowic przez Hulankę i ulicę Cieszyńską aż na Rynek. W trakcie drogi nastąpiła walka dobra ze złem pomiędzy aniołami i diabłami. Po dotarciu na miejsce trzej królowie oddali pokłon Dzieciątku oraz złożyli przyniesione dary.

Następnie odbyło się wspólne kolędowanie z zespołem „Dzień dobry”. Na scenie wystąpiły także dzieci z bielskich przedszkoli oraz szkół podstawowych. W tym roku w rolę trzech króli wcielili się Pan Jan Bierówka - Prezes spółki Befaszczot, Pan Wacław Sobieraj - artysta malarz oraz Pan Tomasz Lorek - aktor Teatru Polskiego w Bielsku-Białej. W orszaku jak co roku udział brała również młodzież z naszej parafii.

Być gwiazdą i światłem świata

„Ujrzeliśmy… Jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać Mu pokłon” (Mt2,2). To słowa Mędrców, którzy ze Wschodu przybyli i pytali o „nowo narodzonego króla żydowskiego”. Mamy być „światłem świata”, jak powiedział Pan Jezus (por. Mt 5,14). Światłem, które nie tylko pokazuje drogę, ale i oświeca szlak szukającym.

W uroczystość Objawienia Pańskiego 6 stycznia 2017 roku kolędował w naszym kościele Zespół Regionalny „Lipowianie”.

Dziękujemy za ubogacenie Liturgii Mszy świętej, koncert oraz piękny przykład rozmiłowania w tańcu, śpiewie, muzyce i tradycjach Żywiecczyzny.

Zobacz również relację na blogu Lipowa i okolice